Sometimes, what you think is not what it is

ကၽြန္မအေမရိကားကိုမေရာက္ခင္ကကၽြန္မရဲ့အႀကီးမားဆံုးအိမ္မက္ကအေမရိကားမွာေက်ာင္းတတ္ရဖို႔ေပါ့။ ထပ္ၿပီးရွင္းရွင္း ေျပာရရင္အေမရိကားမွာေျခခ်ရဖို႔။ ကၽြန္မျမင္ခဲ့တဲ့ ရုပ္ရွင္ကားထဲက အေမရိကားက အစစ အရာရာ အဆင္ေျပၿပီးခန္းခန္းနားနား ရံုးခန္းထဲမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ေငြေတြကိုပံုးလေအာသံုးႏုိင္တဲ့ဘ၀ျဖစ္ တယ္။ ျမန္မာက်ပ္ေငြနဲ႔ ေဒၚလာရဲ့ကြာျခားခ်က္ကလည္း ႀကီးသကိုး။ တကယ္လည္း ကၽြန္မအျပင္ အခုအေမ ရိကားကိုေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြ၊ အေမရိကားကိုလာဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ျမန္မာေတြအားလံုး ဒီလိုပဲ ထင္ခဲ့၊ ထင္ေနဆဲပါပဲ။ ဒါဟာမွားေနပါတယ္လို႔ကၽြန္မမဆိုခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတစ္ေလမွာထင္တာနဲ႔ေတြ႕ၾကံဳ ရတာနဲ႔ ကြာျခားတတ္ပါတယ္။ 

အေမရိကားဆိုတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္ထက္သာတာေတြအမ်ားႀကီးေပါ့။ ၂၄/၇ မီးလာတယ္။ အင္တာနက္ ၂၄နာရီသံုးေနလို႔ရတယ္။ ျမန္လိုက္တာလည္း တဖ်တ္ဖ်တ္ပဲ။ ကၽြန္မ ဒီမွာ၂ႏွစ္ေလာက္ေနၿပီး ျမန္မာျပည္ အလည္တစ္ေခါက္ျပန္ေတာ့ မီးမလာပူလြန္းတဲ့ရာသီဥတုကို သိပ္စိတ္ညစ္တာ။ ေခၽြးေတြထြက္ၿပီး စီးကပ္စီး ကပ္ေနရတာကို လံုး၀အမွန္တကယ္မႀကိဳက္ဘူး။ ဖုန္နဲ႔ေခၽြးထြက္လြန္းလို႔ သိပ္sensitiveျဖစ္တဲ့ ကၽြန္မအ သားအေရေတြ Allergy ေတြျဖစ္လြန္းလို႔ စိတ္ညစ္လိုက္ရတာ။ အင္တာနက္ဆိုလည္း ၁ပတ္ ၁ေခါက္သြားဖို႔ စိတ္ကိုမပါတာ...(ကြန္ေႏွးလြန္းလို႔)။ ဒါေလးေတြကအေသးအဖြဲ႕ေလးေတြ။ တကယ္လို႔ဒီကို DV (သို႔) Immigrant နဲ႔ေရာက္လာတဲ့သူေတြဆိုရင္ ေက်ာင္းတတ္ဖို႔ Finanical aid ရတယ္။ သူမ်ားေတြေျပာေနတဲ့ medicare စတာေတြ စတာေတြ.. ေနာက္ဆံုး စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ တစ္လ ၂၀၀ ေတာင္ အစိုးရကေထာက္ပံ့ တယ္ဆိုလားပဲ။ ကၽြန္မကေတာ့့ F1ေက်ာင္းသူဆိုေတာ့ဒါေတြသိပ္နားမလည္ဘူးေပါ့။ အသက္ႀကီးမွ ေရာက္ လာတဲ့သူေတြအတြက္ ေဆးပညာအရေရာ၊ နည္းပညာအရပါ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အမ်ားႀကီးသာတဲ့ အျပင္ အေထာက္အပ့ံေတြ Insuranceေတြရွိေနေတာ့ အသက္ေဘးစိတ္ခ်ရတာေပါ့။ အေမရိကားက အေၾကြးသံုး နည္းနဲ႔လည္ပတ္ေနတာဆိုေတာ့ အိမ္၊ကားအစအေသးအဖြဲပစၥည္းေတြကို အေၾကြးယူတဲ့စနစ္ နဲ႔အရစ္က် ေပးၿပီး၀ယ္လို႔ရေသးတယ္။ အဲ့ေတာ့လူတုိင္းလူတန္းေစ့ေနႏုိင္တယ္ (အေၾကြးေပးဖို႔ အလုပ္ရွိေနေသးသေရြ႕ ေပါ့)။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာျပည္မွာအခုလက္ရွိေနၿပီး အေမရိကားကိုလာခ်င္ေနၾကတဲ့သူေတြ အားအက်ဆံုးက အေမရိကားျပန္မ်ားျမန္မာျပည္ေရာက္ရင္ သံုးႏုိင္ျဖဳန္းႏုိင္တဲ့အားျဖစ္တယ္။ ဒါကို အားက်ၾကတယ္။