ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ကို ေရြးခ်ယ္တဲ့အခါ...

ဒီေန႔ မနက္ သူငယ္ခ်င္းက ႏွိဳးလိုက္တာေၾကာင့္ မနက္ ၃ နာရီကတည္းက ႏုိးေနခဲ့တယ္။ မႏုိးရင္ လံုး၀ မႏုိး၊ ႏုိးရင္လည္း ျပန္ အိပ္လို႔မရေတာ့တာ နန္ကီရဲ့အက်င့္။ အဲ့ဒါနဲ႔ သီခ်င္းေတြ download ဆဲြလိုက္၊ သီခ်င္းနားေထာင္လိုက္၊ facebook ေပၚတက္ လိုက္နဲ႔ေပါ့။ အဲ့ဒီမွာ ကို @V တင္ထားတဲ့ "ခ်စ္သူကို စိတ္ေကာက္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္" ဆိုတာေလးကိုျမင္ေတာ့ အရမ္းစိတ္၀င္စားသြားတယ္။ နန္ကီကိုယ္တုိင္ကလည္း ခဏခဏစိတ္ေကာက္တတ္တာကိုး။ ဖတ္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္သူေတြ စိတ္ေကာက္ တဲ့အေၾကာင္းမဟုတ္ဘဲ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုမွာ ၾကားလူေတြ၀င္လာလို႔ အိမ္ေထာင္ေရး ၿပိဳကဲြမတတ္ျဖစ္ ခဲ့ရတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးျဖစ္ေနတယ္။ မိဘေတြ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ုိင္းကို ၾကားလူလို႔ ေျပာရင္ အရမ္းတရား လြန္သြားမလား။ ရုိင္းသြားမ လား။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒါက အမွန္ပါပဲ။

မိသားစုခ်င္းေတာင္ နားမလည္ႏုိင္တာ.. ကိုယ့္ဆီပါလာ မယ့္ ဇနီး ေယာက်ၤားရဲ့ တဖက္ မိသားစုဆိုတာ ပိုေတာင္ဆိုးတာေပါ့။ အတတ္ႏုိင္ဆံုးနားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားႏုိင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲေပါ့။ နန္ကီ အိမ္ေထာင္ေရးကို စိတ္ကုန္တယ္လို႔ ေျပာရင္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ စိတ္ကူးမရွိဘူးလို႔ ေျပာရင္ လူေတြက တအံတၾသနဲ႔ မျဖစ္ႏုိင္တာလို႔ေျပာၾကတယ္။ စဥ္းစားရင္ ဟုတ္ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္မျပဳရင္ အသက္ႀကီး လာရင္ ဒုကၡ။ တကယ္ေတာ့ နန္ကီ ၁၆ ႏွစ္ ၁၇ ေလာက္တုန္းကေတာ့ အိမ္ေထာင္ေရးကို အရမ္းစိတ္၀င္ စားပါတယ္။ သာယာတဲ့ အသိုက္အျမံဳေလးတစ္ခု အျမဲလိုခ်င္ခဲ့တယ္။ အေျခအေနတစ္ခုခုေၾကာင့္ မိဘမ်ားက ကိုယ့္ကို အခ်ိန္အမ်ားႀကီးမေပးႏုိင္တာေၾကာင့္ ကိုယ္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့ရင္ေတာင္ မိသားစုက ပထမျဖစ္ရမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ ၁၇ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ ေဒၚနန္ကီ ၀တၴဳအေသဖတ္တဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ စာေရးဆရာ၊ ဆရာမ ဘယ္သူမေရြးဘူး... ေခါင္းစဥ္ကို စိတ္၀င္စားရင္ အကုန္ဖတ္တယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ဘယ္၀တၴဳကလဲ မသိ၊ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုက နန္ကီ့ရဲ့ ရင္ထဲကို သံနဲ႔ရုိက္သလို စြဲၿပီး နစ္၀င္သြားတယ္။

အဲ့ဒီ ၀တၴဳေလး အေၾကာင္းကိုေတာ့ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေလာက္ပဲေျပာပါမယ္။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ေကာင္မေလးတုိ႔ ခ်စ္ၾကတယ္ေပါ့။ ေကာင္ ေလးက တေယာထိုးသင္တဲ့ဆရာေပါက္စေလး။ ေကာင္မေလးက ခ်မ္းသာတဲ့ မိသားစုအသုိင္းအ၀ိုင္းကလာတဲ့ ဆရာ၀န္ ေလာင္းေလး။ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ျပႆနာကို ေတြးၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။ ေကာင္မေလးဘက္ကသေဘာမတူေတာ့ ေကာင္မေလးက သူ႔မိသားစုကိုစြန္႔ၿပီး ေကာင္ေလး ေခၚရာ ေကာက္ေကာက္ပါလိုက္သြားခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သားအရမ္းခ်စ္ၾကေပမယ့္ ၾကားလူလို ႔ေျပာလို႔ရ တဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ မိဘေတြ ေမာင္ႏွမေတြက ေသြးထိုးတာေတြေၾကာင့္ ၾကာလာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္မေျပ ျဖစ္ၾက၊ ရန္ျဖစ္ၾကနဲ႔ေပါ့။ အဲ့ဒါနဲ႔ ေကာင္မေလးက ဘယ္မွာပဲေနရ ေနရ.. အတူတူမေနရရင္ၿပီး ေရာဆိုၿပီး တဲပုတ္လို႔မ ေခၚႏုိင္ေပမယ့္ အဲ့ေလာက္သာသာေလာက္ပဲရွိတဲ့ ေနရာမွာပဲ သက္သက္သာသာ နဲ႔ရွာၿပီး ခြဲေနၾကတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ေကာင္ေလးက သူရွာလို႔ရသမွ်ကို သူ႔အေမအိမ္အကုန္အပ္၊ ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ေပးနဲ႔။ ေကာင္မေလးခမ်ာ ေကာင္ေလးျပန္လာရင္ ဖြယ္ဖြယ္ရာ ရာစားႏုိင္ေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆံုးျပင္ ဆင္ေနတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္ေလးကလည္း ပိုက္ဆံျပန္မအပ္ ေကာင္မေလးကလည္း ေက်ာင္းသူဆို ေတာ့ အလုပ္မရွိနဲ႔... ေန႔စာ ညစာေတြက မဖြယ္မရာျဖစ္လာတာေပါ့။ ေကာင္မေလးမွာပါလာတဲ့ လက္ ၀တ္ရတနာကလည္း သူတို႔ အိမ္ခြဲမေနခင္ကတည္း ေယာကၡေတြ ခယ္မေတြ ခ်ဴတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ခ်ာ သြားခဲ့ၿပီ။ ေနာက္ပိုင္း မဖြယ္ရာတဲ့ အစားအေသာက္ေတြေၾကာင့္ ေကာင္မေလးကို ရန္ရွာေသာင္းက်န္ပါ ေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီ့ေနာက္ပိုင္း ေကာင္ေလးက အိမ္ျပန္ထမင္းမစား ဘာမစားနဲ႔ ေနာက္ဆံုး အိပ္မွပဲ အိမ္ျပန္ေတာ့တဲ့အဆင့္ေရာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ေကာင္မေလးက သည္းမခံႏုိင္တဲ့အဆံုးေမးတဲ့အခါ ေကာင္ေလးေျပာလိုက္တဲ့ စကားက နန္ကီရင္ထဲမွာ ခုထိပဲ့တင္သံထပ္ေနတုန္းပဲ။

"ေလာကႀကီးမွာ အေမဆိုတာ ႏွစ္ခါျပန္မရဘူး၊ မိန္းမဆိုတာ ဘယ္ႏွစ္ခါရွာရွာျပန္ရႏုိင္တယ္ကြ" တဲ့။

ေျပာရက္ေလျခင္း.... အေမဆုိတာ ႏွစ္ခါျပန္မရဘူး မွန္တယ္ဆိုေပမယ့္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို နစ္မြန္းေအာင္ဆြဲေခၚခဲ့ၿပီးမွ ခိုလွဳံစရာအရိပ္မေျပာနဲ႔ သူ႔အိမ္ရိပ္ေတာင္ သူမနင္းႏုိင္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွ သြားခ်င္ရာသြား ငါကေတာ့ ငါ့အေမနားမွာ ေနဦးမွာပဲဆို တာႀကီးကေတာ့ လူမဆန္တဲ့အေတြးမ်ိဳးပါ။ ဒါက ၀တၳဳတစ္ခုပဲ၊ အျပင္မွာရွိမွာမွမဟုတ္တာလို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ ဘယ္သူကအပ္ တပ္ေျပာႏုိင္မွာလဲ။ ေျပာရရင္ နန္ကီလည္း မိသားစုကို အရမ္းခ်စ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲခ်စ္ခ်စ္ ကိုယ့္ဘ၀ကိုေတာ့ ကိုယ္ကပဲဆံုးျဖတ္ရမွာပါ။ သူတို႔၀င္စြက္ဖက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ အတုိင္းအတာေတာ့ရွိတာပဲမဟုတ္လား။

အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ ပံုျပင္ေလးလိုပါပဲ။ ေယာက်ၤားေလးေတြက ကိုယ့္ဇနီးနဲ႔ အေမ ဆိုရင္ အေမကို ေရြးၾကတာပဲလား?? မႏွိဳင္း ယွဥ္ေကာင္းပါဘူး သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာလို႔ အမွန္တရားကို မျမင္ၾက တာလဲ။ ဘာလို႔ ဘက္မွ်ေအာင္မေတြးႏုိင္ၾကတာလဲ။ နန္ကီ ဒီ၀တၳဳေလးတစ္ခုတည္းေၾကာင့္ ေယာက်ၤားမ ယူမယ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြခုိင္မာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ တျခားအေတြ႕အၾကံဳ ေတြ႕လည္း ကုိယ္တုိင္မၾကံဳေပမယ့္ ကိုယ့္ေရွ႕မွာျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြျမင္ေနခဲ့ရလို႔ပါ။ ခ်စ္သူေတြမွာ တကယ္တမ္း တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ခ်စ္ၾကၿပီဆိုရင္ စာခ်ဳပ္ကလိုေသးလို႔လား၊ တခမ္းတနားနဲ႔စင္ျမင့္ေပၚတတ္ဖို႔လိုေသးလို႔လား။ Living together ဆိုတာၾကားရတာသာ သိပ္မရင္းႏွီးေသးေပမယ့္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္လံုးအတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့ choice တစ္ခုျဖစ္ႏုိင္တယ္လို႔ ုျမင္ပါတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တကယ္ခ်စ္ၾကၿပီ ဆိုရင္ အဓိက ကႏွစ္ေယာက္စလံုး အဆင္ေျပဖို႔ပဲမဟုတ္ဘူးလား။ အဲ့ဒီ ေတာ့ ေကာင္မေလးေတြ သိသင့္တာက...

- အေပၚယံၾကည့္ရံုနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ဘ၀တစ္ခုလံုးအတြက္ ပံုအပ္ဖို႔မစဥ္းစားပါနဲ႔

- ခဏေလးေတြ႕ေတြ႕ၿပီး ကိုယ့္အေပၚေကာင္းေနတာက တခ်ိန္လံုးေကာင္းေနမွာပါလို႔ မယံုမွားလိုက္ပါနဲ႔

- လက္ထပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္တာဟာ ဘယ္သူ႔ဖိအားေၾကာင့္မွမျဖစ္ေစပါနဲ႔ (ဥပမာ သူငယ္ခ်င္း၊ မိသားစု၊ ကိုယ့္ခ်စ္သူ)

- တကယ္လက္ထပ္ဖို႔ စဥ္းစားၿပီဆိုရင္ ေနထုိင္ေရးကအစ ေသေသခ်ာခ်ာညွိဳယူပါ

-ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ သူ ကုိယ့္အေပၚဘယ္ေလာက္သည္းခံႏုိင္မလဲ စဥ္းစားမယ့္အစား ကိုယ္သူ႔ေပၚကို ဘယ္ေလာက္ သည္းခံႏုိင္မွာလဲဆိုတာကို ေတြးၿပီးမွ လက္ထပ္ဖို႔ မလက္ထပ္ဖို႔ စဥ္းစားပါ။

နန္ကီက ညီမငယ္မ်ားအားလံုးကို နန္ကီ့လို အိမ္ေထာင္မျပဳဖို႔ အပ်ိဳႀကီး စာရင္းသြင္းေနတာလားေမးရင္.. ဟဲဟဲ မဟုတ္ရပါဘူး ရွင္။ နန္ကီက သိပ္သိ သိပ္တတ္မဟုတ္ေပမယ့္ အကုန္လံုးကို တကယ္သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္တာပါ။ ကိုယ့္ဘက္က ready မျဖစ္ေသးရင္... အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ကို အလ်င္စလိုမဆံုးျဖတ္ၾကပါနဲ႔လို႔....

nunki (နန္ကီ)